polska grupa muzyczna wykonująca muzykę rockową.

Zespół został założony w 2001 roku w Skarżysku-Kamiennej przez muzyków, którzy już wcześniej grali razem. Od 1995 roku pod nazwą HCKF (Hard Core'owe Kółko Filozoficzne), a od roku 1997 zespół został przemianowany na Happy Sad Generation. Nazwa happysad uformowała się dopiero w 2002 roku, kiedy to wybrane zostało także logo grupy i nagrane zostało pierwsze demo z materiałem, który później znalazł się na płycie Wszystko jedno. Swoją muzykę zespół określa jako regresywny rock, dopełniony charakterystycznymi tekstami. Zespół ma na koncie ponad 500 koncertów w całym kraju.

W lipcu 2004 nakładem S.P. Records ukazał się debiutancki album zespołu "Wszystko jedno". Promujący tę płytę singlowy utwór "Zanim pójdę" utrzymywał na się Liście Przebojów Programu Trzeciego przez 33 tygodnie. W kwietniu 2007 magazyn Teraz Rock uznał album "Wszystko jedno" za jeden z 50 najważniejszych albumów w historii polskiego rocka.

W październiku 2005 ukazał się drugi album zatytułowany "Podróże z i pod prąd", świetnie przyjęty przez publiczność tłumnie wypełniającą sale podczas koncertów trasy promocyjnej. Płyta została doceniona także przez krytyków muzycznych – wg magazynu Teraz Rock plasuje się wśród najlepszych polskich albumów 2005 roku.

W połowie roku 2006 w zespole nastąpiła zmiana perkusisty – Maćka Sosnowskiego zastąpił Jarosław Dubiński.

1 września 2007 podczas organizowanego przez zespół happysad festiwalu SKARfest miała miejsce premiera trzeciego albumu zespołu - Nieprzygoda. Nagrań dokonano w Studiu S4 Polskiego Radia oraz Słabym Studiu SP Records (kwiecień-czerwiec 2007). Producentem i realizatorem nagrań jest Leszek Kamiński. W nagraniu gościnnie udział wzieli: Janusz Zdunek (m.in. Kult) - trąbka oraz Marcin Świderski - klawisze.

W połowie września 2007 album "Nieprzygoda" zyskał status najlepiej sprzedającej się płyty w Polsce. Podczas jesiennej trasy promocyjnej - Nieprzygoda Tour 2007, zespół zagrał koncerty w ponad 40 miastach na terenie całego kraju.

21 czerwca 2008 zespół podpisał kontrakt z wytwórnią Mystic Production na pierwszą w dorobku grupy koncertową płytę DVD. Znalazł się na niej koncert, który został zarejestrowany podczas jesiennej trasy koncertowej "długa droga tour", 4 października, w krakowskim klubie Studio. Koncertowe wydawnictwo happysad "na żywo w STUDIO" zyskało status złotej płyty już w dniu premiery, 24 listopada 2008. Czytelnicy magazynu Teraz Rock (nr 2(72)2009) uznali ten koncertowy album za najlepsze polskie muzyczne wydawnictwo DVD 2008 roku. 16 lutego 2009 ukazała się również wersja audio tego koncertu, w formie podwójnego albumu CD.

Wraz z wiosenną trasą koncertową Eska Rock Tour 2009 zespół happysad zyskał nowego członka - Daniela Pomorskiego (trąbka), z którym to grupa współpracowała już wcześniej przy nagraniu koncertowego wydawnictwa Na żywo w STUDIO.

19 października 2009 miała miejsce premiera najnowszego wydawnictwa grupy, albumu pod tytułem "Mów mi dobrze". Został on wydany przez wytwórnię płytową Mystic Production i znalazło się na nim 12 utworów. Nagrania nowej płyty dokonano w studiach Polskiego Radia S-4 i S-3. Realizatorem dźwięku i producentem płyty jest Leszek Kamiński. W maju 2010 płyta osiągnęła status złotej[1].

2 października 2010 zespół wyruszył w trasę koncertową "Skazani na busa Tour", którą był zmuszony przerwać pod koniec listopada 2010 z powodu poważnej choroby perkusisty. Grupa zapowiedziała, że miasta, w których nie odbyły się zapowiedziane koncerty, zostaną włączone do kolejnej zimowo-wiosennej trasy zespołu. Podczas trasy "Skazani na busa Tour" zespół wykonywał przekrojowy materiał ze wszystkich swoich płyt (utwory "Ostatni blok w mieście" oraz "Manerwy szczęścia" zostały na nowo zaaranżowane), a także nieznany dotąd utwór "Nic nie zmieniać".

Styl happysad najczęściej określany jest jako mieszanka rocka alternatywnego, gitarowego[2][3][4].Jednak wokalista, Jakub Kawalec, określił swoją muzykę  jako rock regresywny, jednocześnie odcinając się zdecydowanie od nurtu punk rock. W wywiadzie dla magazynu Pressja powiedział[5]:

    My nie jesteśmy punk-rockowcami. Nie utożsamiamy się z żadną ideologią - ani punkową, ani punk-rockową. (..) Mieliśmy parę pomysłów na kilka piosenek i od razu zostaliśmy wrzuceni do jakiegoś worka z kapelami, które od 20-stu lat buntują się. Dla nas liczy się głównie muzyka. Ja zawsze mówię, że jesteśmy totalnymi, romantycznymi bezideowcami.(..) Nie jesteśmy jakimś moralizującym tworem i takim, który wyznacza kierunki myślenia.

Gitarzysta Łukasz Cegliński uzupełnił tę wypowiedź:

    (...) w latach tam 70’ czy w połowie lat 80’ poprzez muzykę punk-rockową czy punkową ludzie chcieli coś zrobić, zmienić świat, a my tak nie bardzo chcemy.

Ponadto Jakub Kawalec, charakteryzując wykonywany przez zespół gatunek muzyczny, powiedział[6]:

    [...] jesteśmy zespołem, który gra rock regresywny, czyli stojący w zupełnej opozycji do rocka progresywnego, zupełnie nic nie wnoszący do rzeczywistości muzycznej - style są pomieszane z tych istniejących. Nie poszukujemy, odtwarzamy.

W twórczości zespołu pobrzmiewały echa dokonań takich grup, jak: Myslovitz (zwłaszcza w odniesieniu do wczesnych dokonań śląskiej grupy), T.Love, Kult czy Akurat, a więc grup, z którymi happysad niejednokrotnie wspólnie koncertował[3][7][8]. Jednak zespołowi najbliżej do Pidżamy Porno; zarówno w warstwie muzycznej jak i tekstowej[3][9][7]. Pojawiały się opinie, że podobieństwo to jest wręcz kalką[8][10]. Paweł Dunin-Wąsowicz w swoim czasopiśmie Lampa pisał[11]:

    happysad w większości utworów na debiutanckiej płycie wykorzystuje identyczne (co Pidżama Porno) składniki: schematy piosenek, brzmienie, teksty utrzymane dokładnie w Grabażowej poetyce (...) i dokładnie jak u niego z nawiązaniami do kanonu literackiego w kryptocytatach.

Co ciekawe, zarówno członkowie happysad, jak i Krzysztof "Grabaż" Grabowski, lider Pidżamy Porno uważają powyższe stwierdzenia za nieprawdziwe i krzywdzące. Zespołowi nie można odmówić oryginalnego, autorskiego i rozpoznawalnego brzmienia[7].

Zespołowi zarzucana była także, zwłaszcza po wydaniu pierwszego albumu, zbytnia prostota utworów; magazyn zine określił je jako 3-akordowe[10]. Z drugiej strony, prostota ta bywała traktowana jako zaleta. Magazyn Cogito pisał: "Pozornie nieskomplikowane gitary unikają ścierających gryfy solówek, ale powalają barwą (...) i sprawnością"[7]. Magazyn Teraz Rock w recenzji określa teksty Kawalca jako proste, bezpośrednie, napisane lekkim piórem i niepretensjonalne a muzykę jako pozbawioną niesamowitych pomysłów, ale za to pełną uroku, ciepła, naiwnego piękna i specyficznej subtelności[9].

Piosenki z drugiego albumu są bardziej złożone pod względem aranżacji, a także bardziej zróżnicowane. Za Wszystko jedno zespół był chwalony za żonglowanie konwencjami; podobnie jest i na Podróżach... - od utworów melodyjnych, dynamicznych, reggae'ujących, pełnych pozytywnej energii, są tu i utwory ostre i rockowe, nieco ponure oraz ballady[12].

Trzeci album – Nieprzygoda – postrzegany jest jako najdojrzalszy w dorobku grupy. Zespół odchodzi w nim od mocnych brzmień na rzecz rozbudowanych kompozycji i psychodelii. W Strip-Tease dla magazynu Teraz Rock wokalista Jakub Kawalec mówi: "(...)Chcieliśmy sobie troszkę odetchnąć od tego energetycznego łupania. Czuliśmy potrzebę lekkiego przyhamowania. To takie uchylenie okna w pokoju, żeby wleciało odrobinę świeżego"[13].

O wiele radośniejszym i bardziej energicznym jest czwarty album grupy "Mów mi dobrze". Można powiedzieć, że jest on niemal kompletnym przeciwieństwem poprzedniej płyty. Oprócz znanego z wydawnictwa DVD utworu „W piwnicy u dziadka” oraz „Nie ma nieba” wpisanym już od roku na koncertową setlistę zespołu, na „Mów mi dobrze” znajduje się jeszcze 10 premierowych piosenek. Dynamiki i smaczków aranżacyjnych dodaje albumowi wykorzystane na nim dodatkowe instrumentarium - oprócz goszczącej na nagraniach już drugą płytę trąbki, pojawiają się również klawisze i akordeon.

happysad uznawany jest za jeden z najciekawszych młodych polskich zespołów

Muzycy i założyciele zespołu happysad wyrażają życzenie, by nazwa zespołu była pisana małą literą, co przejawia się na wszystkich oficjalnych wydawnictwach grupy.

    * Jakub "Quka" Kawalec – śpiew, gitara, teksty
    * Łukasz "Pan Latawiec" Cegliński – gitara, śpiew
    * Artur "Artour" Telka – gitara basowa
    * Jarosław "Dubin" Dubiński – perkusja
    * Daniel Pomorski – trąbka