Kasia, chyba mamy podobny gust filmowy
Videlchan, mnie w cale nie dziwi, że nie podjął decyzji. Albo raczej uciekł od decyzji. Wiedząc jak się skończy każda z opcji sama uciekłabym przed wyborem, poważnie.

Zmniejszam, bo jadę spojlerami a może ktoś jeszcze nie oglądał
No nie i dlatego tak sobie myślałam, czy on ostatecznie nie skończył w tej wersji, gdzie był bezdomnym i w końcu spotkał się z Anną, zwłaszcza, że jako stary Nemo na końcu wypowiada jej imię. Ale to by znaczyło, że jednak został z matką, bo tylko w tej wersji poznaje Annę. A to już jest podjęcie decyzji. Tylko czemu wcześniej widać, jak biegnie przez to puste rozdroże uciekając i od ojca i od odjeżdżającego z matką pociągu...?
Kocham ten film

Generalnie tak, w sumie wszystkie 3 dziewczyny znał już jako chłopiec, a jako nastolatek Annę spotkał ponownie jak przeniosła się do jego szkoły.. coś w tym jest. Ale skoro poznali się jako dzieci a potem spotkali po latach (przy założeniu, że Nemo nie podjął decyzji) tzn, że mamy kompletnie nieopowiedzianą historię i wersję której film nie uwzględnił.. tylko jeśli weźmiemy poprawkę na to, że akcja filmu toczy się tylko w jego umyśle postawionym przed wyborem, to może właśnie ta nieopowiedziana historia jest tym, co mamy sobie sami dopowiedzieć... wtedy można byłoby rzeczywiście powiedzieć, że film dał do myślenia.

A co sądzisz o scenie, w której J. jako bezdomny (bezdomny to on technicznie nie był ale wiesz o którą wersję chodzi) najpierw leży na ławce i nagle zaczyna się unosić..? Sen?

Sama nie wiem co mam mysleć o tej scenie. Raz myślałam że to może coś symbolizującego śmierć bo w pozostałych wersjach umiera więc może tu umiera z tęsknoty za Anną. Ale jak teraz myślę o tym wybraniu przez niego Anny to może to było jakies przeniesienie go do tego życia. No nie wiem jak to określić żebyście zrozumiały. Wydaje mi sie że on wybrał nie podjęcie żadnej decyzji. Po czym czekał na Annę w tym miejscu aż w końcu się spotkali. A że byli sobie w pewnym sensie przeznaczeni to poznali sie odrazu. Naiwne trochę myślenie ale tak to widzę

No właśnie i dlatego właśnie mi się wydaje że to poznaliśmy zakończenie zupełnie innej nieopowiedzianej historii. Ale chyba interpretacji tego filmu a zwłaszcza jego zakończenia jest tyle ilu samych jego widzów. Zapoluję kiedyś na jakąś fachową recenzję i zobaczę jak to wygląda z punktu widzenia prawdziwego krytyka filmowego.

Jak tak dalej pójdzie to możemy to złączyć wszystko w piękną recenzję filmu

Monita nie łatwiej dać na cytuj i wszystko przeczytać?

hahahahaha :]
Chyba napisałam dość mało konstruktywny post.

Ten koniec jest boski, zastanawiałam się z jakiego filmiku on jest