Dangerous napisał:

Brak słów O____o Wtf?!

http://muzyka.interia.pl/pop/news/lady- … 1704624,50

Już pomijam fakt, że dla mnie Queen skończyło się wraz ze śmiercią Freddiego. Potem było już tylko odcinanie kuponów od dawnej sławy.
Co do samego pomysłu - prawdę mówiąc Freddie sam był taką "Lady Gagą" swoich czasów. Oryginalny, bezkompromisowy, kreatywny chwilami do przesady. Smutne jest to, że Queen chyba są świadomi, że Gaga jest na topie i w czasie takiej trasy to ona przyciągałaby uwagę i zarabiała na nich, a nie oni sami. Bo co innego mogłoby być motywacją?

No nie wiem... Kiedyś gdzieś przeczytałam, ze Gaga jest fanką Queen i inspiruje się tym zespołem, ale żeby dołączyć? Queen to Queen, a z Gagą to już nie to samo... Owszem, ma kawał głosu, ale średnio mi się to widzi...

Killer_Queen napisał:

Już pomijam fakt, że dla mnie Queen skończyło się wraz ze śmiercią Freddiego. Potem było już tylko odcinanie kuponów od dawnej sławy.

Myślę podobnie. Jak dla mnie Freddie nie był po prostu członkiem zespołu. On był Queen. Wraz z jego smiercią zespół powinien zakończyć działalność bo nikt go nie zastąpi. nawet nie powinni o tym myśleć. Na rocznice taka owszem można by zrobić jakiś koncert i zaprosić znane osobistości by wystąpiły gościnnie. Ale GOŚCINNIE!! a nie żeby wokalistą odrazu zostawali!!

Nie ma nic gorszego, niż słuchanie piosenek od tyłu ale wypowiadałam się już na ten temat tyle razy, że rzygać mi się już chce... A piosenki mają takie znaczenie, jakie im nadamy. Jakaś szkoła zrobiła z tego manifest homoseksualistów, w tej chwili WATC jest kojarzona ze zwycięstwami w sporcie czy jakimiś innymi więc jedyna rozsądna reakcja na coś takiego wygląda tak:

Queen. Zespół, którego muzyka towarzyszyła mi - dzięki mojemu Tacie - od urodzenia. Zespół, który nakreślił moje ramy muzyczne.
Zawsze będę ich kochać. Za brzmienie, za wokal, za texty, za klipy, za live shows i za to, co potrafili wydobyć z ludzi.
Ukochana płyta? "Innuendo". On wiedział, że zostało Mu niewiele czasu. Że umiera. Ale był perfekcjonistą i zawodowcem w każdym calu. Do końca.
Oglądałam dokument, jak kręcono klip do "I'm going slightly mad" - Freddiemu wciąż coś nie pasowało, kazał robić po kilka dubli i różnych ujęć. Reszta wściekała się na niego, że marnuje tę resztkę sił, która mu została; wciąż musieli robić przerwy, by mógł odpocząć. Ale postawił na swoim. "Show must go on"
Tylko raz widziałam, jak mój Tata płacze. Wraz ze śmiercią Freddiego skończyła się dla mnie moja osobista epoka dzieciństwa.